Takisah pakacil arsa, datang matan bukit.
Datang ka banjar lalu masuk ka mitra, handak malihat-lihat kaya orang jua
Lalu pakacil arsa tamandak di muka tangga lif, sidin bingung banyak orang bakarumun,
Kada tahu sidin orang sadang manunggu tangga lif handak naik, lalu maitihi sidin kakanakan nang masuk
Sakalinya nang kaluar orang tuha,
“uma haratnya tangganya” ujar pakacil arsa.
Lalu masuk bibinian , pas lakian nang kaluar
“dasar sakti banar tangganya” ujar sidin pulang
Masuk pulang kai-kai nang kaluar binian bungas
“uma, uma dasar ajaib banar tangganya” mamggarunum sidin
Kada lawas datang orang katurunan cina nang putih mancarunung, bagagas sidin manangati orang itu,
“Tuan, tuan jangan masuk kana pian barubah” ujar pakacil.
Tapi orang tadi tatap masuk , kada lawas kaluar ai orang negro
“Nah kalu”, sambil manapuk ka orang negro tadi, “pian pang kada ma asi lawan diaku, tadi pian putih mancarunung, sakarang pian hirang malutung,”
Tapawww...., manampar orang negro ka pakacil.
“bongol, bangsat manghinakah, akuni matan mulai halus dasar hirang” orang negro tadi bamamai sambil bajauh.
( dasar jau orang bukit kada tahu di tangga lif )
